La vida es todo un misterio. Muchas veces hace que nos sintamos las personas más afortunadas del mundo: tenemos amigos, un hogar al que volver cada día...o simplemente nos nutre de esos aspectos que hace que no queramos nada más. Somos felices, plenamente felices, y pensamos que nadie puede hacernos bajar de nuestra nube de infinita felicidad: nos sentimos poderosos.
Estamos equivocados.
La vida misma, encontrándonos así con una gran paradoja, hace que nos sintamos como unos completos desgraciados cuando parece que todo va estupendamente: de repente parece que una amistad se derrumba, otras que tu familia no te valore como esperas, todo a la vez, y mil cosas más que hacen que caigas al suelo, una y otra, y otra, y otra vez.
Sin descanso.
Equivocados otra vez.
Tú, que cada vez que caes, te dejas llevar con el peso de tu cuerpo hasta el suelo, porque no puedes más.
Tu, que piensas ser incapaz de alcanzar tus aspiraciones, que piensas que la opinión de cualquiera es válida cuando te dicen que “no vales”.
Tú, que construyes un muro cada vez que un obstáculo se te presenta en el camino de la vida, dejándote ciego, sordo, agotado, exhausto.
DERRÚMBALO.
Esta vida es maravillosa, y una de las razones es porque nos da la satisfacción de devolverle la bofetada cada vez que nos da la espalda, ya sean una o mil veces.
No te equivoques.
DERRÚMBALO.

Todo iba de maravilla hasta que he clickado el link xD ¿Mañana una entrada con link de Justin Bieber? Que bien se que te gusta, Sara ;)
ResponderEliminarEntiendo la entrada: Cada vez que escucho canciones de Miley o Justin me siento capaz de aspirar a un sueldo digno, por no hablar de las ansias que me entran por encontrar al amor de mi vida, consumir productos manufacturados y tener 1,3 hijos. =)
Como te pasas, xD
ResponderEliminarPero no pienso quitar ningun link!
:)
Me gusta ser crítico, y prefiero que no lo quites. Eso demuestra que tienes principios y no tiene que ver con modas ni opiniones ajenas =)
ResponderEliminarPD: Anoche te ví, en Rumbo (chán-chán)
Nena, quanta raó tens. A més a més, darrerament he tingut motius per sentir-me prou identificada amb l'entrada. Per cert, què et va passar ahir? No em vaig fer amb tu... volia veure't!
ResponderEliminarPerleta :)
ResponderEliminarAis, ho se, però sempre que llig els comentaris a Facebook, faig tard! xD
Com se que ja estàs a València oficialment, quan vuiges em dones la direcció i vaig a fer-te una visita, dinem, o el que siga.
:)